A. Folklor (folklor) tanımı, alanı, amacı:
?folklor? İngiliz William J. THOMAS (1803-1885) terimi ilk kez kullanmıştır. ?Athenaeum?, 1846’da Londra’da yayınlandı. THOMAS dergisindeki yazısında halk edebiyatı ve halk gelenekleriyle ilgili ürünleri inceleyen bilim dalına ?folkkunde? teriminin kullanılmasını önermiştir. Sözcüğün kökeni halk (halk) ve irfan (bilim) sözcüklerinden gelmektedir.
Okuma: Halk bilimi mezunları ne iş yapar
Anglo-Sakson ülkeleri ile İsveç, Norveç, Finlandiya ve Fransa gibi ülkelerde 1846’dan beri yaygın olarak kullanılan bu terim, ülkemizde yakın zamana kadar kullanılırken, son yıllarda folklor kelimesi anlam kazanmaya başlamıştır. folklor kelimesi ile değiştirilmelidir. Almanca konuşulan ülkelerde “halk müşterisi” kullanımı tercih edilir.
Folklor, bir ülkenin veya belirli bir bölgenin insanlarının maddi ve manevi alanındaki kültürel ürünlerin toplandığı, sınıflandırıldığı, analiz edildiği,
yorumlandığı ve, son adımda yorumlanır. a Birleştirmeyi amaçlayan bir bilimdir.
Böyle bir işlevi yerine getiren disiplin, etnoloji, sosyoloji, psikoloji, sosyal ve kültürel antropoloji, edebiyat çalışmaları, dilbilim, teoloji, tarih, dinler tarihi, sanat tarihi, coğrafya gibi disiplinlerle yakından ilişkilidir. , tıp ve hukuk . . Gerektiğinde yöntemlerini ve içgörülerini kullanır. Sıra kendisine geldiğinde diğer ülkelerden folklorik ürünlerle ilişki kurar, karşılaştırmalar yapar ve kökenlerinin izini sürmeye çalışır. Böylece yerellik ve milliyetten evrenselliğe geçerek insanlığın ortak kültürüne katkıda bulunmayı amaçlar.
Tanımını ve amacını ana hatlarıyla açıklamaya çalıştığımız folklor, ne yazık ki uzun bir süre, çoğunlukla sadece yerel halk oyunları ve türküleri içeren dar ve yanlış bir alana sıkıştırılmıştır. bizim ülkemizde; giderek yozlaşmış ve zararlı bir ?folklor? modanın gelişmesine ve yayılmasına ne yol açtı? Folklor? Terim bilimsel anlamından sapmıştır. ?folklor sanatçıları?, ?folklor ekibi?, ?folklor sergisi?, ?folklor gösterisi? Bu durumun ortaya çıkmasında ve yayılmasında bazı folklorcular, kurumlar, dernekler, sanayi şirketleri, turizm büroları, basın, radyo ve televizyon gibi kitle iletişim araçları gibi deyimler de etkili olmuştur.
B. Türkiye’de Folklor:
Türkiye’de folklor çalışmaları aslında 20. yüzyılda değil, çok daha önce başladı. Ancak bunlar gerçek bilimden hiçbir fikri olmadan sadece bilgi vermek, olayları aktarmak ve okuyucuyu bilgilendirmek düşüncesiyle yazılmıştır. Bu eserler arasında Divan-ı Lugat it Türk, Battalname, Danişmendname, Dede Korkut Hikâyeleri, Seyahatname gibi eserler bulunmaktadır. Özellikle Seyahatname’de Evliya Çelebi verdiği bilgiler, verdiği örnekler ve anlattığı olaylarla oldukça zengin bir folklor malzemesi oluşturmuştur.
İlk bilimsel makalelerin yüzyılımızın başında yayınlandığını görüyoruz. Ağırlıklı olarak “folklor”un ne olduğunu açıklamayı amaçlayan bu makalelerde, Türk folklorunun bazı konuları kültürel ikilik açısından incelenmekte ve “folklorun” batı toplumlarındaki yerinden örneklerle pratik kullanışlılığına değinilmektedir.
1913 yılında Ziya GÖKALP, ?Halka Doğru? Mehmet Fuat KÖPRÜLÜ’nün 1914 yılında “İkdam” dergisinde yayımladığı ?Folklor? Bunun yerine “tebeşir” terimini kullandılar. Daha sonra Rıza Tevfik BÖLÜKBAŞI ?Peym? Gazete eki, TEM’de Selim Sırrı TARCAN ve Darül Elhan koleksiyonunda Rauf YEKTA.
Cumhuriyetin ilanına kadar Türk folkloru üzerine araştırma analizleri ve yayınların dağınıklığı dikkat çekmektedir. 1927 yılında ?Anadolu Folklor Derneği? ?Türk Folklor Derneği? adı altında kurulmuştur. Türk Halk Bilimi Derneği adını alan dernek, Türk folkloru alanında çalışmalar başlatan ilk kurumdur. Onun ?folklor haberleri? Periyodik yayını ile ülkemizin farklı bölgelerinden toplanan etnolojik verileri toplu olarak sergiledi. Daha sonra 1932 yılında “Halkevleri”, Kültür ve Turizm Bakanlığı’na bağlı olarak 1966 yılında “Folklor Araştırma Kurumu”, 1955 “Türk Folklor Kurumu”, 1964 “Ulusal Halk Bilimi Araştırma Dairesi” kurulmuştur. İlk kökleşmiş folklor çalışmalarına başladılar.
Akbank, İş Bankası, Vakıflar Bankası, Yapı ve Kredi Bankası ve Sümerbank gibi bankaların özellikle yayınlar alanındaki faaliyetleri, Türk kültürüne katkıda bulunmak için önemlidir.
Üniversitelerimizde Ankara Üniversitesi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi Etnoloji ve Antropoloji Bölümü tarafından yürütülen çalışmalara ve Atatürk Üniversitesi Halk Edebiyatı çalışmalarına ek olarak Boğaziçi Üniversitesi Folklor çalışmaları da yapılmaktadır. Kulüp (BÜFOK), Orta Doğu Teknik Üniversitesi Türk Folklor Derneği (THBT) ve Anadolu Üniversitesi Folklor Araştırma Merkezi folklor alanında çalışmalar yapan kuruluşlardan bazılarıdır.Bunların dışında Türkiye’de halk eğitim merkezleri ve gençlik merkezlerinin yanı sıra Ankara’da HOY-TUR, TÜFEM, TUBİL, İstanbul’da FOLKTUR, FOYAK, İzmir’de IFAK, EFEM ve diğer illerimizde farklı isimler altında kurulmuş amatör dernek ve kuruluşlar bulunmaktadır. , Özellikle Türk folkloruna önemli katkı sağlayan halk oyunları.
Türk folkloruna katkıda bulunan çalgıcılar ve araştırmacıların yanı sıra folklor çalışmaları ile tanınan bazı araştırmacı ve değerli bilim adamlarının isimlerini şöyle sıralayabiliriz: İbrahim ASLANOĞLU, Hikmet DİZDAROĞLU, Şükrü ELÇİN, Saadettin Nüzhet ERGUN, Eflatun Cem GÜNEY, Cahit SAKEN, Muzaffer BedriiÖEN, Rahmi EYÜBOĞLU, A. Süheyl ÜNVER, Vehbi Cem AŞKUN, Uğurol BARLAS, Zeki BAŞAR, Osman BAYATLI, İhsan HINÇER, Hamit SAKEN, Nailr BedriiÖEN, Hamit Zübeyn KODİN , Neven ÇETİNZAYD, Gülen ÇETİNZÜNER, Güren ÇETİNZÜNER, Alizabu ve Sedat Veyis örneği.
Yakından bakarsak Türk folklorundaki birçok kusuru gözden kaçırmak mümkün değil. Bugüne kadar toplanan materyaller sistematik olarak organize edilmemiş, arşivlenmemiş ve analize açık hale getirilmemiştir. Bu konudaki bazı girişimler ekonomik sıkıntılar, ilgisizlik ve destek eksikliği nedeniyle toplantı tutanaklarında kaldı. Folklorumuzun tüm konularını kapsayan bir sözlüğümüz henüz yok. Folklorda el altında bulundurulması gereken “folklor atlasları”nın oluşturulması çalışmalarına başlanamamıştır.
Türk folklorunu bu konuda ileri ülkeler düzeyine çıkarmak için folklorun temel sorunlarını tüm boyutlarıyla ele alan ve geçici siyasi meseleleri ele alan köklü ve bilimsel bir politika izlemek gerekmektedir. çağdaş bir yaklaşımla anlayan ve çözüm bulanları etkilemek.
C. Folklor Araştırma Çalışmaları:
1. Folklor Araştırma Yöntemleri:
Günümüzde folklor araştırmalarını sınıflandırmak, analiz etmek, yorumlamak ve bir sonuca varmak için üç farklı yöntem kullanılmaktadır. Bunlar:
a.Tarihsel yöntem,
b.Coğrafi yöntem,
c.Psikososyal yöntem
a. Tarihsel Yöntem
Bu yöntemin temeli, folklor ürünleri veya saha çalışmalarıyla elde edilen olaylar arasındaki ilişkilerin tarihsel karşılıklarını bularak aramak ve bağlantı kurmaktır. Böylece ilişkili folklor ürünü veya olayı, olayın kaynağı ve varsa varyantları belirlenir. Tarihsel yöntem, folklorda kullanılan ilk yöntemdir. Örneğin. 7 Mayıs 1986’da “Kına Gecesi”ni gözlemledik. Olayı (A) ile kodlarsak, bu olayın antik çağdaki geçiş formlarını arar ve A1, A2, A3, A4, … kodlaması ile kronolojik olarak geriye doğru yakalarız ve varyantları toplanır ve yığılır.
Tarihsel Yöntem Finliler tarafından özel olarak geliştirilmiş ve Julius KROHN ve öğrencisi Annti AARNE tarafından Coğrafya Yöntemi ile birleştirilmiş ve folklor alanında önemli çalışmaları ortaya çıkarmıştır.
b. Coğrafya Yöntemi
Folklor ürünlerinin farklı bölge ve zamanlarda farklı görüntü ve varyantlarda ortaya çıkması ve sonuçta bilgi ve belge eksikliği nedeniyle sağlıklı bir sonuca varılması zordur. Onların çalışmasından sonra tarihsel yöntem. Bunun için en küçük yerleşim yerinden başlayarak giderek artan (Oba, mera, köy, kasaba gibi) ve kalabalık olan yerleşim birimlerindeki folklor olaylarının durumunu özel bir işaret, renk, tarama veya çizimlerle kontrol etmek gerekir. bu coğrafi bölge içindeki her bir varyant bu yöntemin temelini oluşturur. Olayları harita üzerinde görüntülemek ?folklor atlasları? Bu, olayların kökenlerini bulmamıza ve bir bakışta görülebilecek sonuçlar sunmamıza yardımcı olur.
c. Psikososyal yöntem
Belçikalı halk bilimciler tarafından son yıllarda geliştirilen bu yöntemin temeli, ilgili toplumun zihinsel (psişik) halleri arasındaki ilişki sonucunda folklorik olay veya ürünlerin oluşmasıdır. ya da toplumu oluşturan insanlar ve içinde yaşadıkları toplumun sosyal hayatı.
Bu yöntem her zaman kaynak kişiyle ilişkilendirilir. Kaynak kişiyle uzun süre birlikte olmak ve takip edilmek. Tek bir kişiden genellemeler elde edilmeye çalışılır. Uzun süreli ve çok dikkatli bir çalışma gerektirdiği için zor bir yöntemdir. Bu nedenle araştırmanın asıl amacına ulaşabilmesi için referans kişinin iyi seçilmesi gerekmektedir.
2. Folklorda alan araştırma teknikleri:
Folklor çalışmalarında metodolojik sonuçlara ulaşabilmek için bir veya birkaç araştırma tekniğini sahada uygulamak, zamanında ve yerinde seçmek gerekir.Bu alan araştırma teknikleri şunlardır:
a. gözlem tekniği,
b. Görüşme tekniği,
c. Anket (anket) tekniği
a. Gözlem tekniği
Alanda çalışan kişi ya da kişilerin içini inceleyerek ortaya çıkarma ve olayları onların bakış açısından anlatma tekniğidir. Gözlem sadece gözle sınırlı olmayıp, işitme, koku ve tat alma duyularını da içerir.
Gözlem birçok biçimde olabilir; doğrudan veya dolaylı, sistematik veya rastgele, açık veya örtülü, katılımlı veya katılımsız. Konumuzdan dolayı gözlem tekniğine daha fazla dahil olarak odaklanacağız.
Araştırılan nesnenin ya da topluluğun günlük ve törensel yaşamına katılım yoluyla yapılacak gözlemde araştırmacı, araştırılan grupla bir süre birlikte yaşamalı ve onların yaşamına katılmalıdır. Böylece araştırılan grup, sosyal, ekonomik ve kültürel olaylar ve törenler bağlamında davranış kalıplarını, değer sistemlerini, birbirleriyle olan ilişkilerini, kümelenmelerini, rollerini, tutum ve tutumlarını yakından gözlemleme fırsatı bulur. Araştırmacı için alan bir ?laboratuvar?
Gözlem yoluyla elde edilen bilgiler olayın seyrine uygun olarak kaydedilmelidir. Bunun için özel hazırlanmış fiş ve kağıtlar kullanılabilir veya ses ve görüntü kayıt cihazları ile tespit edilebilir.
b. Görüşme tekniği
Bu alanda kullanılan en önemli tekniklerden biri görüşmedir. Görüşmeler, araştırmacının sorularını sorma ve görev için seçilen kaynak kişilerle resmi olarak veya sohbet havasında cevaplar alma yöntemidir. Bu, muhatap ile kişisel bir konuşma gerektirir.
İyi bir röportaj için görüşülen kişiyle çok iyi bir ilişki kurmak gerekir. Bu ilişkinin sağlam ve güvenilir olması sonucun kesin olmasını sağlar.
Bu teknik genellikle bazı etnik grup ve toplulukların belirli bir konudaki tutum, tutum ve görüşlerini ortaya koyan veri toplama, derlemeler ve anketlerde, incelemelerde ve araştırmalarda önemli bir yere sahiptir.
Başarılı bir röportajda dikkat edilmesi gereken önemli noktaları şu şekilde sıralayabiliriz:
1. Verilerin toplandığı yerde uzun süre kalma,
2. Mülakat konusu hakkında önceden bilgi alınması,
3. Görüşme sırasında sorulacak soruların hazırlanması,
4. Kaynak kişileri iyi tanımlayın,
5. Referans kişilerle görüşmenin yer ve zamanının belirlenmesi,
6. Röportajın formatını ayarlamak için,
7. Görüşülen ve görüşülen kişi arasındaki konuşma, giyim, davranış vb. formdaki farklılıkları ve çelişkileri çözmek için.
c. Anket (Anket) Tekniği:
Anketler aracılığıyla bilgi toplamanın bir asırdan fazla bir geçmişi vardır. Anketin düzenlenmesi, geliştirilmesi ve uygulanmasının incelikleri artık çok ileri bir düzeye ulaşmıştır.
Anketi oluşturmak için hangi bilgilerin ne amaçla toplandığı bilinmelidir. Bu nedenle anketi oluşturan kişinin alınacak ürün hakkında çok detaylı bilgi edinmesi gerekmektedir. Konuyla ilgili yayınlanmış kitap, dergi, araştırma makalesi, rapor, tez, toplu çalışma vb. materyalleri mümkün olduğunca gözden geçirmeli ve olayı bir bütün olarak görebilmelidir. Bu şekilde düzenlenecek sorular içerik ve amaç açısından seçilebilir.
3. Alan Çalışmalarında Kullanılan Araçlar
Folklor araştırmalarında günümüz teknolojisine uygun araçları kullanmak için büyük bir fırsat vardır. Geçmişte tescil işlemleri sadece kağıda, resim ve çizimlerle yazılırken birçok eksiklik ve hata yapıldı. Bugün olayları olduğu gibi tanıma ve görme fırsatına sahibiz. Bunun için kullandığımız araçlardan bazıları şunlardır:
Ses Kaydedici (Teyp): Cihazdan yararlanmanın ilk şartı cihazı tanımaktır. Cihazı çalıştırma, durdurma ve korumanın temel prensiplerini bilmek gerekir. Kullanılacak bant, kullanım amacına göre çok dikkatli seçilmelidir.
Derlemeye başlamadan önce cihaz son bir kez kontrol edilmeli, teyp ayarı, pil veya elektrik bağlantısı kontrol edilmeli ve kaydedilen sesin istenilen kalitede olup olmadığı denenmelidir.
Teyp ile derlemenin iki yolu vardır. Birincisi, kaynağı göstermeden alıcının söylediklerini gizlice kaydetmek, ikincisi ise açıktan çalışmaktır. Ancak ikinci yöntemin kullanılmasında bazı dezavantajlar olabilir. Kaynak kişinin alıcıyı gördüğünde korkması, heyecanlanması ve dikkatinin dağılması mümkündür. Böyle bir ortamda doğru bilgi elde edilemez. Kayıt olurken derleyici mümkün olduğunca kaynak kişi ile çalışmalıdır. Kalabalık ortamlarda yapılan ses alma işlerinde, kaynak kişiyi başkalarının rahatsız etmesini ve engellemesini engeller.
Kamera: Toplanma ve saha çalışmalarında kullanılan en önemli araçlardan biridir. Genellikle yazılı belgeleri tamamlamak için kullanılır. Bu cihazın teknik özellikleri de çok iyi bilinmelidir.Günümüzde çok gelişmiş kameralar olmasına rağmen bunun için uygun makine ve filmlerin kullanılması gerekmektedir. gibi bilgi ve araçları edinmek gereklidir. Örneğin, çok uzaktaki bir olayı görmek için telefoto lens, geniş bir alanı görmek için geniş açılı bir lens, çok yakın bir nesneyi görmek için bir makro lens veya düşük ışıklı bir ortamda yüksek açılı bir film.
Kamerayı kullanırken, derleyici, görüntüleri belgeleme amacıyla çektiğini ve estetiği temsil etmediğini akılda tutmalıdır. Konunun açık, özgün ve doğal olması önemlidir. Bu açıdan neyi, hangi ayrıntıyı veya bütünü, hangi amaçla fotoğrafladığını bilmelidir.
Filmin net ve iyi olup olmadığını çekim sırasında hemen bilmek mümkün olmadığı için çok fazla film çekse bile çok poz vermek büyük bir avantajdır. Önceden oluşturulan “Fotoğraf Çekim Planı”nda çekilen fotoğraflarla ilgili ön bilgilerin kaydedilmesi, banyo yaparken ve gelişirken oluşan karışıklığın önüne geçebilir.
Film veya video kameralar, diğer dijital cihazlar: günümüz teknolojisi, hareketlerin ayrıntılarını veya tüm olayı belgelemek için en uygun araçlardan biridir. Kamera, diğer cihazlar gibi derleyici tarafından kullanıldığı için, iyi bir kameraman ile derleyici arasındaki işbirliği sonucu gerçekleştirilebilir.
Derleme amaçlı üretilen filmlerde gerekli teknik, kamera türü ve ekipmanı, ses kayıt aracı, ışıklandırma hazırlandıktan sonra konunun veya olayın objektif görüntüsünün belirlenmesi için çekim sırasında şunlara dikkat edilmelidir:
bir. Olay veya konunun akışı; Önceden tanımlanmış geçiş bölümlerinin sırasına kesinlikle uyulmalıdır.
2. Etkinlik veya temanın oluşturulmasında yer alan kişilerin eylemlerine müdahale edilmemeli, temada yer almayan sahneler eklenmemeli; Planlanmamış hiçbir önlem alınmamalıdır.
3. Etkinlik veya konu içeriği gerektirdiği sürece ağır çekim veya hızlandırılmış çekim kullanılmalıdır.
4. Olayı veya konuyu olumsuz etkileyen her türlü dış etken mümkün olduğunca zararsız hale getirilmelidir.
Kayıp kültürel değerlerimizi görsellerle belgelemek için; Bunların araştırmacılara, izleyicilere ve öğrencilere açık tutulması üzerinde durulması ve gerçekleştirilmesi gereken çok önemli bir konudur.
D. Folklor Temaları:
Folklorun içerdiği temaları tüm folklorcuların üzerinde anlaşabileceği özgün, yeterli ve eksiksiz bir şekilde sınıflandırmak ve sunmak çok zordur. Sosyal bilimlerin doğası gereği belirli konuları belirli çizgilerle ayırmak ve diğer bilimlerle sınırlarını belirlemek zordur. Ancak bizce en detaylı şemayı sunmamız gerekirse:
I. İnsan ve doğa arasındaki ilişkiler
A. Yerleşimler: topografya, bitki örtüsü, nüfus, tarih.
1. Kentsel özel birimler (gecekondular vb.)
2. Şehirler (köylerden daha büyük yerleşim yerleri)
3. Köyler
4. Alt köy yerleşimleri
a. Yaylalar
b. kış
c. Oba
d. Hamlet
B. Sosyal konut (konaklama: inşaat, kullanım ve onarım)
1. İnsan barınakları
2. Barınaklar (baraj, ahır, çit, kuşhane, arılık vb.)
3. Ortak Binalar (Cami, Okul, Köy Konağı, Hamam, Okuma Odası, Sağlık Ocağı, Kahvehane.)
4. Taşınabilir ve Mevsimlik Konaklamalar:
a. Çadırlar
b. Pavyonlar
c. Hayma
d. kulübeler ve mağaralar vb.
C. Sosyal konutlarda kullanılan araçlar:
1. Portatif (yatak, yorgan, sergi vb.)
2. Özellikler (Yükler, Kurna, Fırın vb.)
3. Aydınlatma araçları
4. Isıtma araçları
5. Mutfak Aletleri
6. Mutfak eşyaları
7. Mücevher ve muska araçları (uyum, at nalı, boynuz vb.)
D. Geleneksel Düşünce
1. Kimlik
2. Çocukluk
3. Öznellik
4. Nedensellik
5. Ortaklık
6. Dünya Görüşü
E. Geleneksel ölçüm biçimleri
1. Mantık
2. Zaman birimi
3. Uzay için ölçü birimi (uzunluk-alan)
4. Ürün (ağırlık, hacim) ölçü birimi
ÜRETİM ŞEKLİ (üretim araçları, üretim oranları):
A. Geleneksel çiftçilik: mülkiyet, birim sayısı ve kullanım.
1. tarla, bağ, bahçe, meyve bahçesi
2. Dikim araçları (insan, motor ve hayvan gücü)
3. Ekim çeşitleri (yaz ekimi, sonbahar ekimi, toplama, biçme vb.)
4. Sulama ve gübreleme
5. Ürün Alma (Kaldırma):
a. Pazarlama
b. Depolama
c. Hazırlık,
B’yi kullanın. Geleneksel Hayvancılık: Beslenme, Koruma, Şifa, Üreme 1. Sığır
2. durum
3. Tek boynuzlu at (at, eşek, katır)
4. Kümes hayvanları
5. Arıcılık, Kuş Gözlemciliği
C. Geleneksel yiyecek arama:
1. Mevsimlik otlar (insan ve hayvan yemi)
2. Meyveler (silme, dağ çileği, alıç, böğürtlen vb.)
3. Tohumlar (çam fıstığı, meşe palamudu, çekirge boynuzu vb.)
D. Geleneksel Av:
1. Kovalayan Deniz, Göl, Nehir
2. Ülke Avı
a.Uçarlar
b. Onlar kaçarlar
E. Geleneksel ormancılık:
1. odun, kömür
2. ahşap vb.
F. Dokuma, örme:
1. Çuval, çuval, çadır, kayış, kemer vb.
2. keçe, kilim, kilim, heybe vb.
3. Çorap, eldiven, terlik, kese, atkı vb.
4. file, sepet, tava, çit vb.
G. Marangozluk:
1. Oymacılık (kavanoz, dibek, yalak, yemlik, iksir, kayık vb.)
2. Ev ve mutfak aletleri
3. Taşıma araçları (kendi arabaları, arabaları, çekme-çekme, testereler vb.)
TÜKETİM ŞEKLİ (tüketim oranları, tüketim araçları)
A. Geleneksel Alışveriş
1. Marketler
2. Demirci (Cherker, gezgin satıcı)
3. Çeleplik
4. Pazarlama
5. Scratcher (Takas – Takas)
6. Alışveriş sırasındaki miktarlar
a. Doğrultma (baca, kıç vb.)
b. Islatma
c. Pazarlık
d. Siftah vb.
B. Beslenme:
1. Yiyecek Türleri
a. Otlar
b. hayvan
2. Yiyecek Türleri
a. Günlük Yemekler
b. Günün özel yemekleri (tatil, düğün, ölüm vb.)
3. Pişirme stilleri
4. Kış yemi hazırlama
5. Mutfak kiler düzeni
6. Tablo düzeni
7. Yemekler
8. Alkollü içki geleneği ve üretimi
a. Rakı (Boğucu vb.)
b. Şarap
9. Alkolsüz içecekler
a. Zorunlu
b. Maya Şerbeti
c. Pancar suyu
d. Turşu Suyu
e. Boza vb.
C. Geleneksel Giyim – Giyim
1. Bebek kıyafetleri
2. Çocuk giyimi
3. Ergen erkek ve kız çocukları için giyim
4. Yetişkinler için kadın ve erkek giyimi
5. Özel Gün Elbisesi
6. Bağlama biçimleri ve teknikleri:
a. Baş Bağlama (Genç, Gelin, Dul, Yetişkin)
b. çanta, kemer tokası
c. Agil, Kofi Bağlama
d. Düğme Bağlama
II. insan-insan; İnsanlar ve toplum arasındaki ilişkiler:
A. Kültürleme (sosyalleşme, eğitim)
1. Yaygın eğitim
2. Örgün eğitim
3. Çocuk oyunları
a. Küçük oyunlar
b. Harika Set Oyunları
B. İletişim:
Ayrıca bakınız: Yaşlı bakımı meslek elemanı Nedir? Ne iş yapar?
1. Dil
a. Yapısal özellik
b. Ağız işlevi
c. Lanetler
d. Çatışmalar (Lanetler)
e. Alkışlar (dualar)
f. Düdük
g. Takma adlar (takma adlar)
2. İletişim
a. Oku (Haberler)
b. Okuyucu (haber kaynağı)
c. Okuyucu (Messenger)
d. Oku (mesajları al)
e. Mesaj derecelendirme simgesi (özel simge)
C. Düzenlenmiş sosyal ilişkiler (kurumlar)
1. aile
a. Evlilik türleri
b. İlişki türleri
c. Sahte (sanal) akrabalar: Kan Kardeşliği, Süt Kardeşliği, Yol Kardeşliği, Kirvelik, Sağdıç vb.
2. İnançlar
a. din
b. Büyü
c. Mevduat
d. Rüya ve mutluluk yorumları
e. Mezhepler vb.
3. Hukuk
a. Ceza
b. Ödül
c. Yargı
4. Kuruluşlar
a. Delikanlının Organizasyonu
b. Teğmen
c. Ah
d. Dernekler
e. Ferfene sürüleri vb.
D. Halk edebiyatı (edebiyat)
1. Destanlar
2. Efsaneler
3. Hikayeler
4. Halk Masalları
5. Halk Şiirleri
6. Türküler
7. Anekdotlar
8. Atasözleri
9. Tekerlemeler
10. Bilmece Bilmece
11. Şikayetler
12. İlahiler
13. Maniler
E. Halk performans oyunları
1. Geyik çıkarma (damadın saç kesimi vb.)
2. Orta Oyun
3. Karagöz
4. Bebek
5. Uyumlulaştırma
6. Mızrak
7. Başlıklar
8. Tüfek Atışı
9. güreş
10. at yarışı vb.
Q. Halk oyunları (danslar)
G. Halk müziği ve enstrümanları, Enstrümanlar
H. Halk hekimliği:
1. İnsanda Şifa (Tedavi)
a. Ocak
b. Kuaför (diş tedavisi, sünnet vb.)
c. Sinizm (Kırık Çıkığı)
d. Lanet (Muska Nazar)
e. Kupa, sülükler
2. Hayvan Şifası
3. Şifalı Bitkiler (Twigs)
III. Toplumda basmakalıp düzenli ilişkiler:
* GÜMRÜKLER
* TÖRENLER
A. Geçiş Törenleri:
1. Doğum Töreni
2. Sünnet töreni
3. Düğün töreni
4. Ölüm Töreni
B. Festival törenleri: 1. Şeker Festivali
2. Kurban Bayramı
3. Nevruz vb.
C. Veda, karşılama, ürün ve festival törenleri: 1. Askere veda ve hoş geldiniz
2. Hacı elveda ve hoş geldin
3. Hıdırellez
4. Koç eklendi
5. Ekim ve Hasat
6. Yağmur Duası
7. Adlandırma
8. Tırnak kesme
9. Saç kesme
10. Diş fırçası
11. Git
12. Günlük vb.
E. KAYNAKÇA
BALAMAN, Ali Rıza. Gelenekler, Gelenekler ve Törenler, Betim Yayınları, İzmir-1983
BAYKURT, Şerif. Türkiye’de Folklor, Kalite Yayınları, Ankara-1976
BORATAV, Pertev Naili. 100 Soruda Türk Folkloru, Gerçek Yayınları, İstanbul-1969
GOLDSEIN, Kenneth S. Alanda Folklor Derleme Yöntemleri, MIFAD Yayınları, Ankara-1977
ÖRNEK, Sedat Veis. Türk Folkloru, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara-1977
Ayrıca bakınız: Köyde İş Kurmak İstiyorum Diyenlere Fırsat! (En Karlı Satış Önerileri)
.
