En basit tanımı şu şekilde yapabiliriz: Bankalar, faizli para veren ve alan, kredi veren, iskonto, kambiyo işlemleri yapan, kasalarında para, kıymetli evrak ve eşya saklayan ve diğer ekonomik faaliyetlerde bulunan kuruluşlardır.
Banka kelimesi İtalyanca banca kelimesinden Türkçeye çevrilmiştir. Yazar kasa, kişinin para alışverişi yapabileceği bir yer anlamına gelir. Bankacılığın tarihsel gelişimi, para kavramının gelişimi ile yakından bağlantılıdır. Bilinen en eski banka Mezopotamya’daki Kızıl Tapınak’tır. Hamurabi kanunlarında bankaların nasıl yapılacağı, borçların nasıl tahsil edileceği ve komisyonların nasıl belirleneceği ile ilgili hükümler vardı. Sonraki yüzyıllarda bankacılık, varlıklı ailelerin ilgilenmeye başladığı bir konu haline geldi.
Okuma: Bankacılık nedir ne iş yapar
Modern anlamda bankacılık etkinliğini gösteren ilk banka, 1609’da kurulan Amsterdam Bankası oldu. Venedik Bankası 1637’de kuruldu. Diğer ülkelerde olduğu gibi burada da bankacılık ancak 15. ve 16. yüzyıllarda sarraf ve kasaların gelişmesiyle ortaya çıkmıştır. 19. yüzyıla gelindiğinde bankalar büyük ölçüde ekonomik ve ticari faaliyetlerin ve hatta düzenleyici kurumların kolaylaştırıcısı olmuş ve faaliyet alanlarına göre uzmanlaşmaya başlamışlardır. Türk bankacılığının tarihine bakacak olursak, gelişme süreci Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerine kadar uzanmaktadır. (İstanbul’da ilk banka 1847’de İstanbul Bankası adı altında kurulmuştur) Cumhuriyet öncesinde 1911-1923 yılları arasında milli sermaye ile 21 banka kurulmuş ancak Türkiye’de yabancı bankaların hakimiyeti nedeniyle faaliyetlerini sürdürmekte zorlanmışlardır. kredi piyasası. İflas ve tasfiye sonucunda bu bankalardan sadece 18 tanesi Cumhuriyet dönemine geçebilmiştir. Cumhuriyetin ilanından sonra ülkemiz, ekonomik kalkınmaya önem vermiş, sınai ve ticari hayatı canlandırmak için milli bankacılığı geliştirmeye başlamıştır. Bu kapsamda devlet teşvikleriyle Türkiye İş Bankası ve Türkiye Sanayi ve Maadin Bankası gibi bankalar kurulmuştur.
2. Bankaların Yükümlülükleri
Bankaların kuruluş amaçlarına göre farklı faaliyetleri olsa da bankaların temel sorumluluklarını şu şekilde sıralayabiliriz:
2.1. Aracılık: Bankalar, birikim yapan kişi ve kuruluşlardan mevduat alarak topladıkları fonları kredi olarak talep eden kişi ve kurumlara aktarmada aracılık yaparlar. Ekonomideki en önemli görevi üstlenirler.
Ayrıca bakınız: Tahsilat Nedir? Tahsilat Yönetimi Nasıl Yapılır?
2.2. Kaynak akışının sağlanması: Bankacılık sistemi, para transfer sistemi olma görevi ile ulusal ve uluslararası düzeyde kaynak akışı sağlar. Yani ihtiyacı olmayanlardan bir süreliğine ihtiyacı olanlara para transferine hizmet eder.
2.3. Kişi ve kurumların sahip olduğu maddi varlıkların rasyonel kullanımının sağlanması: Parasal ve finansal varlıklardan oluşan kamu servetinin kullanımında bankacılık sektörünün yarattığı faiz oranı seçenekleri, gelir fırsatları, vade farklılıkları ve nakit akış kolaylıklarının önemli rolü varlıklar ve gerçek varlıklar. Halkı bu konuda eğitmekle kalmaz, aynı zamanda ekonomide para akışlarının daha sağlıklı dolaşımını sağlar.
2.4. Kaynak Kullanımını İyileştirme: Bankaların ekonomik kalkınmaya katkı sağlamaları için hem yeni değer ve zenginlik yaratacak hem de topladıkları kaynakları belirli bölgelere, sektörlere ve bireylere aktararak ülke kaynaklarının dağılımına yön vereceklerdir.
2.5. Kısa vadeli fonların uzun vadeli fonlara dönüştürülmesi: Kişilerden kısa vadeli ve küçük meblağlarda para toplayan bankalar, bunları ekonominin uzun vadeli fonlarına dönüştürerek yatırımları finanse eder.
2.6. Nakit veya banka parası yaratma: Bankanın satın alma gücü, hesaptan hesaba transferlere dayandığından genellikle itibari para olarak adlandırılır. Kaydi para, bir değişim aracı, fiziksel varlığı olmayan ancak banka hesaplarından kredi veya borç düşülerek oluşturulan bir ödeme aracı olarak tanımlanabilir. Müşterilerine kredi açan ve bu limitler dahilinde çek kullanma hakkı veren bankalar veya kredi kartı başvuruları nakit yaratabilmektedir. Günümüzde elektronik bankacılığın gelişmesiyle birlikte banknot ve çeklerin daha az dolaşımda olduğu ve ödemelerin bankalarda hesaptan hesaba transferler yoluyla yapıldığı bir ekonomiye geçiş yaşanmaktadır.
2.7.Yurtiçi ve uluslararası ticaretin gelişimi: Bankacılık sistemi, çeşitli ödeme ve kredi yöntemlerini, finansal kiralama, faktoring, forfaiting, teminat mektupları, vesaik mukabili ödeme, akreditif (banka veya finans kurumu belirli bir miktar para karşılığında) >
2.8 gibi ödeme yöntemlerinde yurt içi ve yurt dışı ticaretin artmasına katkıda bulunur. Para politikasının etkinliğinin artırılması: Bir ekonomide etkin bir para politikasının uygulanabilmesi için gelişmiş bir bankacılık sisteminin varlığı gereklidir. Merkez bankalarının para politikası için kullandıkları reeskont oranları, açık piyasa işlemleri ve zorunlu karşılıklar gibi tüm araçlar ekonomiyi ancak gelişmiş bir bankacılık sistemi ile etkiler.
Ayrıca bakınız: BOSTANCI – TDV İslâm Ansiklopedisi
2.9. Gelir ve servet dağılımını etkileme: Bankacılık sistemi, borç verme politikasıyla ekonomideki gelir ve servet dağılımını etkileyebilir.
3. Banka türleri:
– sermaye kaynaklarına göre bankalar – iş alanlarına göre bankalar (faaliyet alanlarına ve amaçlarına göre) – faaliyet alanlarına ve finansal işlem hacimlerine göre bankalar
3.1. Sermaye kaynaklarına göre bankalar: Bankalar sermayelerine göre iki gruba ayrılır, bunlar yerli sermayeli ve yabancı sermayeli bankalardır.
3.1 .1. Ulusal Sermayeli Bankalar: Ülkenizin kanunlarına göre kurulmuş, sermayesi Türk parası olan ve çoğunluk ve yönetim kontrolü Türk olan Türk sermayeli bankalar bu gruba dahildir. Bu bankalar aşağıdaki gibidir: – Devlet Bankaları: Sermayesinin tamamı kamuya, yani kamu veya diğer kamu tüzel kişileri adına Hazine’ye ait olan bankalardır. Bankalar T.C. Ziraat Bankası, İller Bankası, Vakıflar Bankası, Hâlk Bankası ve Türkiye Kalkınma Bankası kamu bankalarıdır. – Özel sermaye bankaları: Sermayesinde kamu payı bulunmayan özel kişi ve kuruluşlara ait bankalar bu türe aittir.Özel bankalar genellikle ticari, saklama veya yatırım bankaları olarak kurulur. – Karma Sermayeli Bankalar: Özel ve kamu kesimi sermaye yatırımları ile belirli faiz oranlarında kurulan bankalardır.
3.1.2. Yabancı sermayeli bankalar: Sermayesinin tamamı yabancı uyruklu kişi ve kuruluşlara ait olan bankalardır. Bu bankaların idari ve şube merkezleri Türkiye sınırları dışındadır.
Sayfa 1
Ayrıca bakınız: İş Organizasyonu Nasıl Yapılır – Tüm Kafeciler ve Organizasyoncular Derneği
sonraki sayfa
